Elleboogdysplasie
Elleboogdysplasie (ED) is een verzamelnaam voor de verschillende aandoeningen van het ellebooggewricht, die kunnen ontstaan vanaf een leeftijd van ongeveer 5 maanden.
- OCD (Osteochondrosis Dissecans)
- LPA (Losse Processus Anconeus)
- LPC (Losse Processus Coronoideus)
De gevoeligheid voor het optreden van deze beschadiging is deels erfelijk bepaald. Er zijn echter ook externe factoren die, net als bij heupdysplasie, kunnen bijdragen tot de ontwikkeling ervan: verkeerde voeding, trappen lopen, overgewicht, enz.
Anatomie
Als mogelijke oorzaak wordt een ontwikkelingsstoornis aangegeven t.g.v. overbelasting en/of overgewicht. Dit wordt nog verergerd door te veel calcium in de voeding. Er ontstaat door de ongelijke belasting van het kraakbeen schade in het gewricht met artrosevorming tot gevolg. De pijn komt deels door de zwelling van het gewricht en deels door de kraakbeenschade zelf.
a. humerus (opperarm)
b. radius (spaakbeen)
c. ulna (ellepijp)
d. processus anconeus
e. processus coronoideus
Het ellebooggewricht is een scharnier tussen de humerus (opperarm) en de radius (spaakbeen) en ulna (ellepijp). Het oppervlak van de drie botten die het eigenlijke gewricht vormen zijn bekleed met kraakbeen. De gewrichtsruimte is gevuld met synoviaal vocht (gewrichtssmeer), dat dient als smeermiddel en als voeding voor het kraakbeen.
- OCD (Osteochondrosis Dissecans)
Deze vorm komt voornamelijk voor bij de grotere, snel groeiende rassen bij pups tussen de vier en twaalf maanden oud. OCD is een aantasting van de kraakbeenlaag in het gewricht. Deze kraakbeenlaag komt op een beperkte plaats los en ligt dan als een “flap” te slingeren in het gewricht.
De symptomen bestaan uit
- een geleidelijk optredend manken vooral nadat de hond gelegen heeft
- een gezwollen ellebooggewricht
- het naar buiten draaien van de poot om de binnenkant van het gewricht te ontlasten
Elleboog met erge atrose tgv een niet behandelde OCD
- LPA (Losse Processus Anconeus)
Komt voornamelijk voor bij Duitse Herder, Sint Bernard, Teckels en Bassets. Tijdens de verbening van de groeiplaat thv processus anconeus ontstaan er sluitingsdefecten waardoor de processus anconeus los komt te liggen. Hierdoor ontwikkelt het Processus Anconeus gedeelte van het gewricht zich niet goed.
- LPC (Losse Processus Coronoideus)
Deze vorm van OCD komt veel voor bij de Berner Sennen, Duitse Herder, Sint Bernard en de Golden en Labrador Retriever.
Tijdens de verbening van de processus coronoideus op de leeftijd van 4 tot 5 maanden kan het losraken door een ontwikkelingsstoornis, overbelasting en/of overgewicht. Mogelijk kan dit worden verergerd door te veel calcium in de voeding. Deze aandoening komt vaker voor bij grote rassen en reuen lijken gevoeliger. De combinatie met Osteochondritis Dissecans is niet ongewoon. Het gewricht is verdikt en pijnlijk en het gewricht wordt bij het lopen vaak naar buiten gedraaid.
Diagnose
- Aan de hand van klinische symptomen: ras, leeftijd, typische gang, pijnlijk bij strekken gewricht, manken bij opstaan .
- Radiologie: Op rx zie je de typische veranderingen die een veruiterlijking zijn van bv LPC.
- Soms is er niets te zien op rx, maar zien we op de CT-scan beelden wél duidelijk het losse stukje zitten.
Behandeling
Aangezien we hier te doen hebben met een ontwikkelingsstoornis is de boodschap, is het advies van de dierenarts (bij voorkeur een orthopedisch specialist) om zo snel mogelijk te opereren. Bij gelijk welk van de drie aandoeningen (OCD, LPC, LPA) moet het loszittend deel kraakbeen zo snel mogelijk verwijderd worden of terug vastgezet worden (in het geval van een LPA), met als doel de zich al vormende artrose een halt toe te roepen.
Deze operatie heeft helaas een hoog kostenplaatje, en is bij een Cane Corso niet altijd succesvol.
(bron: Dierenkliniek Causus)
